Ρανιέρι τέλος

Επιτέλους. Κάλλιο αργά... Χάθηκε χρόνος, χάθηκε έδαφος... Ο επόμενος πρέπει ουσιαστικά να ξεκινήσει (σχεδόν) από την αρχή. Μεγάλη αποτυχία ο Ιταλός. Μα είναι δυνατόν να μην "βγαίνει" ούτε ένας συνδυασμός (ότι καλό έγινε προήλθε από ατομικές ενέργειες του Χριστοδουλόπουλου ή του Κονέ) απέναντι στους ερασιτέχνες των Νήσων Φερόες; 

Επιτρέπεται ολόκληρο το επιθετικό σου πλάνο να είναι σέντρες από τα άκρα με σέντερ φορ τον (βραχύσωμο) Γκέκα, όταν τα αντίπαλα στόπερ είναι δίμετρα; Είναι δυνατόν να βάζεις τον Μαυρία (δεν παίζει ούτε στην ομάδα του) και να περιμένεις να σου "γυρίσει" το ματς; Είναι δυνατόν να αφήνεις εκτός αποστολής (πχ) τον Μήτρογλου; 

Ο.Κ. δεν είναι σε καλή κατάσταση μην τον ξεκινήσεις, μαζί σου σ' αυτό. Θα σε "χαλούσε" όμως να είναι στον πάγκο και να τον χρησιμοποιήσεις τα τελευταία 10-15 λεπτά αν σου "στραβώσει" το ματς (όπως σου "στράβωσε") και χρειαστεί να παίξεις στο φινάλε με γεμίσματα; 

Είναι δυνατόν να έχεις καλέσει την... Σάρα και την Μάρα; (Σε τέσσερα ματς κοντά 40 ποδοσφαιριστές, ήμαρτον, σε ποια προπονητική σχολή τα έμαθες αυτά;) Στο καλό και να μην μας γράφεις, δεν χαρήκαμε καθόλου για την γνωριμία...

2 σχόλια:

  1. Καλώς έφυγε ο Ρανιέρι. Τα θαλάσσωσε. Δεν πρέπει να φύγουν όμως και οι πραγματικοί φταίχτες; Γιατί ο Ιταλός ήταν το κερασάκι στην τούρτα της καταστροφής. Οι περισσότερες ευθύνες βαραίνουν άλλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τι ψάχνεις;