Για το "ναυάγιο" της Εθνικής μας στα Νησιά Φερόες δεν υπάρχουν πολλά για να πεις και να σχολιάσεις. Οριστικός ο αποκλεισμός -και μαθηματικά- από την τελική φάση του Euro 2016, τέλος εποχής.
Το ζητούμενο είναι αν σε αυτό το "δεκάμηνο της κολάσεως" που ακολούθησε το μουντιάλ (και η Εθνική απώλεσε πολλά περισσότερα πράγματα από μία πρόκριση - θα τα βρούμε μπροστά μας εν καιρώ) μπήκαν -έστω και ανορθόδοξα (βλέπετε δεν μας άρεσε η σταδιακή και "ομαλή" ανανέωση που έκαναν οι Ρεχάνγκελ - Σάντος)- τα θεμέλια για την επόμενη μέρα.
Όσον αφορά το παιχνίδι μόνο μία παρατήρηση: που πας χωρίς κεντρικά χαφ; Ποιος θα κόψει, θα "ράψει", θα πρεσάρει, θα δώσει ρυθμό, θα περάσει την μπάλα από την άμυνα στην επίθεση; Κομμένη στα δύο η ομάδα.
Από τους 14 ποδοσφαιριστές που χρησιμοποίησε ο Μαρκαριάν οι μισοί κυριολεκτικά (7) ήταν μεσοεπιθετικοί! Κάτι ανάμεσα σε χαφ - εξτρέμ, "ψευτοδεκάρια" και περιφερειακοί επιθετικοί! Ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις, επτά! (Χριστοδουλόπουλος, Νίνης, Κονέ, Φούντας, Καρέλης, Φετφατζίδης, Κολοβός!) Ίσως να είναι και παγκόσμιο ρεκόρ.
Ούτε η Barcelona δεν έχει χρησιμοποιήσει τόσους μεσοεπιθετικούς σε ένα ματς! Από κεντρικά χαφ; Μόνο ένα (κι αυτό κάτω του μετρίου), ο Σάμαρης. Αποτέλεσμα τούτου να μπάζει η (απροστάτευτη) άμυνα και να είμαστε "κομμένοι στα δύο" οργανωτικά. Όταν έφθανε η μπάλα στην επίθεση κάτι δημιουργούσαμε. Για να φθάσει όμως "φτύναμε αίμα"!
Κι εκεί που περίμενα κάποια αλλαγή - προσθήκη στα χαφ (και δεν εννοώ τον Ταχτσίδη, αλλά τον Κατσουράνη) μήπως αντιμετωπισθεί το (εμφανέστατο) πρόβλημα μέσα ο Νίνης (ο οποίος βοήθησε), ο Κολοβός και ο Φούντας. Λες και το πρόβλημά μας ήταν η δημιουργία φάσεων κι όχι πως θα φθάσει η μπάλα με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή.
ΥΓ.2 Εύχομαι να αργήσω να ξαναδώ με την φανέλα της Εθνικής τον Σταφυλίδη. Ο.Κ. νέο παιδί, ίσως έχει μέλλον, αλλά μπακ που κάνει "πισωπεταλιές" (και στα δύο γκολ) αντί να μαρκάρει τον παίκτη που έβγαλε τις σέντρες - ασίστ δεν μου κάνει για αμυντικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου